E-learn Weblog of Willem van Valkenburg

Gisteren heeft SURFnet een verkenning gepubliceerd over regelgeving en aandachtspunten bij opschaling van open en online onderwijs. Deze verkenning is geschreven door mijn collega Marinke Sussenbach en Janina van Hees van SURFnet. Ik ben een van de vele mensen die input hebben gegeven voor deze verkenning.

De verkenning is bedoeld als handvat voor universiteiten en hogescholen die zich (willen) richten op de inzet van open en online onderwijs. Het doel is drieledig:

1. de belangrijkste randvoorwaarden en regelgeving identificeren en toelichten;
2. voorbeelden presenteren uit de praktijk van een onderwijsinstelling om te laten zien wat er binnen de huidige kaders mogelijk is;
3. een vergezicht bieden naar de opschaling van open en online onderwijs: in hoeverre moeten randvoorwaarden en wettelijke kaders worden aangepast?

Er zijn totaal vijf thema's waar deze drie aspecten worden toegelicht. De thema's:

• begeleiding van studenten;
• implicaties van tijd- en plaatsonafhankelijk onderwijs;
• online toetsen;
• erkenning van online onderwijs in formeel onderwijs;
• delen van leermaterialen.

Natuurlijk gebeurd open en online onderwijs al jaren, maar er is nu wel de ontwikkeling om dit op grotere schaal te gaan toepassen. Volgens de auteurs zijn er vier argumenten voor het aanbieden en faciliteren van open en online onderwijs:

• hogere onderwijskwaliteit
• effectievere besteding van contacttijd
• flexibilisering onderwijs en onderwijs op maat
• rijkere en internationalere leeromgeving

Belangrijke vraag hierbij is of de huidige wet en regelgeving deze ontwikkeling in de weg staat.

Hieronder enkele interessante observaties uit het rapport:

• de definitie van contacturen wordt nog vrij veel beperkt tot fysiek bij elkaar zijn, terwijl online begeleiding net zo waardevol kan zijn voor een student.Virtueel contact wordt nog vooral als aanvulling op het fysieke contactmoment gezien. Ten onrechte volgens mij.
• de huidige wetgeving laat zich nog erg beperken door fysieke grenzen. Door online onderwijs vervagen deze en de huidige regelgeving heeft hier verduideling nodig en misschien ook wel aanpassing.
• Op basis van de wetgeving is het geen probleem om een vak te vervangen door een MOOC. Wel is dat nodig als een instelling student verplicht stelt om het certificate te halen. Vrijwel alle mooc providers bieden alleen nog maar een betaald certificaat aan. Volgens de wet kunnen deze kosten niet doorberekend worden aan student en dus moet er een alternatief georganiseerd worden (aparte assessment, vouchers oid).
• Online onderwijs biedt studenten mogelijkheden om een individueel leerpad op te stellen. De huidige werkwijze via de examencommissie is niet opschaalbaar. Er worden door verschillende instellingen naar alternatieven gekeken. De TU Delft kijkt naar een Credits for MOOCs alliantie.

Al met al een uitstekende verkenning over de complexe wet en regelgeving in het onderwijs. Zeker goed om te lezen.