E-learn Weblog of Willem van Valkenburg

Vandaag is de TU Delft groot in het nieuws omdat de TU makkelijker zou worden voor studenten. Dit alles naar aanleiding van een nieuwsbericht van de VSSD eerder deze week, dat is overgenomen door de Volkskrant. Zoals het nu vermeld staat, lijkt dit inderdaad een slechte ontwikkeling. Helaas wordt de context van deze maatregelen niet genoemd, hier dus wat context.

Het studierendement aan de TU Delft is al jaren erg laag; slechts 22% van de studenten behaalt haar bachelordiploma binnen vier jaar. Een jaar geleden (jan 2011) heeft een commissie onder leiding van collega Jenny Brakels een pakket aan maatregelen voorgesteld die het studierendement moeten verhogen. Enkele maatregelen uit dit rapport zijn het verhogen van het BSA naar 45 ECTS, het invoeren van blokonderwijs en het beperken van het aantal herkansingen.

Daarnaast werd er al gewerkt aan het invoeren van een numerus fixes op 3 grote opleidingen (Bouwkunde, Industrieel Ontwerpen en Lucht- en Ruimtevaart) om de instroom van nieuwe studenten te beperken. De kwaliteit van de opleidingen zou in gevaar komen als de cohorts nog groter zouden worden.

Om enkele van de didactische maatregelen verder uit te werken is er een aanvullend rapport geschreven: Koersen op Studiesucces (september 2011). Dit rapport is geschreven door 7 mensen van de TU met verschillende achtergronden, zoals docent, student, opleidingsdirecteur, onderwijsadministratie en hoogleraar didactiek.

Het rapport Koersen op Studiesucces
Het uitgangspunt van Koersen op Studiesucces is dat er een cultuuromslag moet plaatsvinden bij studenten én docenten om tot een hoger BSc-rendement in vier jaar te komen. Het zou niet normaal meer moeten zijn dat voor een tentamen slechts 60% van de studenten slaagt. Het rapport stelt daarom dat er hoofdzakelijk vier zaken moeten worden veranderd:

1. Modulair curriculum:
Er zouden maximaal drie modules van elk minimaal 5 ECTS parallel gegeven moeten worden. Verder worden acht periodes (octalen) per jaar van 5 weken voorgesteld,
waarbij toetsing altijd in de laatste week plaatsvindt. Een module mag maximaal 10 ECTS zijn en gespreid worden over twee octalen (10 weken). Ten slotte moeten modules hoofdzakelijk thematisch zijn, zodat er verschillende disciplines in samenkomen. Alle drie de jaren van de bachelor zouden in één keer moeten overschakelen naar een modulair systeem.

2. Effectievere benutting contacttijd:
De contacttijd tussen docent en student zou niet meer dan ongeveer twaalf uur per week moeten zijn, exclusief projecten en contact met student-assistenten. Verder moeten activerende werkvormen domineren.

3. Toetsing:
Naast toetsen voor een cijfer (summatieve toetsen) moet elke module ook formatieve toetsen (niet voor een cijfer) invoeren. Er mogen niet meer dan twee summatieve toetsen per week worden gepland en er komen voorwaarden voor deelname aan herkansingen. Binnen modules moet het mogelijk zijn cijfers te compenseren; bijvoorbeeld een 4.0 voor deel één van de module compenseren met een 8.0 voor deel twee.

4. Spreiding studielast:
Een studieweek telt 42 studie-uren, wat overeen komt met 28 uur per ECTS voor elk vak. Deadlines en toetsmomenten worden goed gepland en gespreid. Er worden door de verantwoordelijk docenten of vakcoördinatoren gedetailleerde studieplanningstabellen gemaakt die ook voor studenten beschikbaar zijn.

De faculteit LR is nu de eerste die de maatregelen die zij gaan nemen bekend heeft gemaakt. Belangrijk is dat de eindtermen van de opleiding gelijk blijven. Dus de toekomstige LR-ingenieur moet aan dezelfde eisen voldoen als die van nu. Waar ze echter naar gaan kijken is, wat alle vakken en onderdelen bijdragen hieraan. In de loop der tijd is de natuurlijk ontwikkeling om de inhoud van vakken uit te breiden of om zelf vakken toe te voegen. Hier wordt nu weer eens de stofkam doorheen gehaald.

Het belangrijkste voor mij is dat we af moeten van de zesjescultuur. Dat wil zeggen dat studenten mikken op een 6 om het cijfer te halen, maar dat de docent tevreden is als 60% zijn vak haalt. Beide zaken moeten naar A-niveau. Dus studenten moeten beter hun best doen, dat betekent ook dat het minder vrijblijvend wordt. Als je aan een vak begint, volg je het hele vak en haal je vervolgens het tentamen. Dit moet de standaard worden. Maar ook docenten moeten niet tevreden zijn met een rendement van 60%. Dit moet omhoog en dat doe je niet door de normering te verlagen! Dit doe je door je lessen te verbeteren, het programme slimmer in te delen en om studenten te motiveren.

Volgens mij worden met deze maatregelen de kwaliteit op de TU Delft juist verhoogd, zodat wij ons kunnen blijven meten met de beste universiteiten in de wereld.

Disclaimer: bovenstaande is mijn persoonlijke mening en reflecteert niet persé de mening van mijn werkgever