Lustrum
Eén keer in de vijf jaar is het raak, dan het is het lustrum van het Delftsch Studenten Corps (DSC). Afgelopen zaterdag begon het lustrum met het reunistenweekend. Dit was de eerste keer dat ik als reunist daar rondliep. Het is elke keer toch weer prachtig om al die oud-leden te zien.
Zaterdag begon met de officiële opening in de Oude Kerk. Zoals het hoort, waren er praatjes van de president van de feestcommissie, presidente van het DSC, president Reüniebestuur en de Rector Magnificus.
Het waren stuk voor stuk ijzersterke verhalen, hoewel sommigen wat lang. Veruit het beste verhaal kwam van Fons Driessen (oud bestuursvoorzitter Wavin). Zijn verhaal ging over to learn, to earn en to return. Een mooie afkorting die hij gebruikte was GSM. Dit staat voor Geld Status en Macht.
Na de kerk, gingen we met alle reunisten naar de Markt, waar de burgemeester een verhaal hield. Doordat ik achteraan liep (het gaat op anciënniteit), heb ik dit verhaal niet kunnen horen.
Na de Markt gingen we in een grote optocht naar het feestterrein van het lustrum, het voormalig hoofdgebouw van de TU. Hier vond op het voorterrein de opening plaats van het terrein. Het hoofdgebouw is door de leden de afgelopen paar maanden omgeklust naar feestterrein om hier in twee weken 35.000 bezoekers te ontvangen.
's Avonds was de première van de musical Jekyll & Hyde. Deze musical werd uitgevoerd door de eigen toneelvereniging Toneel. We hadden zeer geluk met het weer, want de voorstelling was buiten en het bleef droog. Daarnaast was er op het feestterrein ook nog het ReunistenPodium. Dit was echt fantastisch! Voor mij een grote verrassing was dat Bram van der Vlugt ook lid is geweest en bij het lustrumcabaret van 1958 een zeer actieve rol heeft gespeeld. Dit muziek voor dat cabaret is toen speciaal geschreven door een bekende van Bram, Harry Bannink.
Natuurlijk ging het nog lang door zaterdagavond...
Op zondag stond er eerst een brunch op de Sociëteit op het programma, daarna de première van het Apolloconcert. Ook dit was weer ijzersterk. Voor de pauze een drietal klassieke stukken, The Wasps van Vaughan-Williams, Vocalise van Rachmaninov en de Bolero van Ravel. Na de pauze werd het orkest uitgebreid tot een metropole orkest (met daarbinnen een volledige bigband en een symfonische strijkerssectie) en gaf Ellen ten Damme een fantastisch optreden samen met Apollo. Hieronder een filmpje hiervan:
Na het Apollo-concert ging het weekend weer door, alleen moest ik aan het werk met de Blackboard upgrade. Al met al was het een superweekend.
No feedback yet
Form is loading...