E-learn Weblog of Willem van Valkenburg

Vandaag was ik bij de bijeenkomst over Communities of Practies, waarover ik eerder berichtte. Helaas kon ik alleen bij het ochtendprogramma zijn. Dus mijn post heeft alleen betrekking op het ochtendprogramma. Van collega's heb ik begrepen dat het middagprogramma ook zeer de moeite waard was.

De ochtend begon zeer vroeg voor de mensen met enige reistijd (Heerlen, Maastricht). Het gezelschap bestond uit een grote groep mensen van de Haagse Hogeschool, veel P&O mensen, en daarnaast E-merge bekenden van alle instellingen. Door de aanwezigheid van de P&O mensen was het niet alleen een ons-kent-ons bijeenkomst en dat zorgde voor nieuwe inzichten.

De ochtend begon met een algemene inleiding en aanleiding van deze dag. Vervolgens werden wij ingedeeld in drie verschillende groepen, die steeds wisselde en over drie verschillende stellingen discussierden. Hieronder mijn samenvatting van deze discussie, deze zal zeker niet volledig zijn. Ik nodig iedereen uit om hieronder te reageren en aan te vullen.

De eeste stelling ging over hoe je een Community of Practise kan stimuleren. Belangrijk hierbij bleek dat geld en middelen absoluut geen garantie zijn voor een succesvolle CoP. Bij het stimuleren moet er vooral aandacht zijn voor kwaliteit en het gaat niet om kwantiteit. Dit zorgt ervoor dat het veel moeilijker meetbaar is. Dit maakt het lastiger om voldoende begrip een aandacht te krijgen van collega's en management.
Verder moet er voldoende aandacht zijn voor de ontwikkeling die een community doorgaat. Hierbij moet je accepteren dat er ook verschillen zittne binnen de groep. Je kan door deze verschillen te benadrukken juist de synergie versterken.
De rol van een facilitator is hierbij belangrijk, als facilitator ben je niet de manager van de communitie, je bent deelnemer/participant!

De tweede stelling ging over hoe CoP's virtueel kunnen samen werken. Je merkte bij de bespreking hiervan dat er al snel overlap kwam met de eerste stelling. Wel zijn er per groep (max 5 personen) wel verschillen zichtbaar. Sommigen willen juist complete vrijheid, anderen zien de noodzaak voor management control. Om terug te gaan naar de stelling het volgende:

• Je kunt pas succesvol ict inzetten als er een bepaald vertrouwen in elkaar is. Vervolgens kan je langzaam aan meer ict inzetten afhankelijk van de behoefte.
• Versiebeheer is vaak een van de eerste zaken waar behoefte aan is.
• De facilitator moet wel weten welke ICT-zaken er mogelijk zijn. Er moet wel samenhang zijn tussen de tools die gebruikt gaan worden.
• De CoP moet de beslissing nemen over welke tools gebruikt gaan worden, niet alleen de facilitator. De facilitator moet wel vaak de keuze extra stimuleren.
• Mensen moet voelen dat het ‘van hen' is.

De derde stelling was iets minder concreet, maar zeker niet minder interessant. Hoe kom je nu verder bij een CoP dan alleeen het halen en brengen? De opmerkingen die hierbij gemaakt werden zijn:

• Wat wil je eigenlijk samen bereiken?
• Er zijn verschillende stadia in de ontwikkeling van een CoP. Het begint met halen en brengen en werkt toe naar het meer leren naar elkaar.
• Er zijn verschillende termen die door elkaar worden gebruikt::
  • Netwerken: gaat om de mensen, generieke onderwerpen
  • Projectgroep: specifiek resultaat en tijdsplanning
  • CoP zitten hier tussen in. Het gaat vaak om een bindend onderwerp.
• Een professionele belangstelling over een onderwerp heeft vaak een voordeel.

Een van de merkingen was ook nog "Ik ben in een traditie van leren grootgebracht en een CoP vergt een andere manier van leren". Dit geeft wel duidelijk de generatiekloof aan, die ik zie met jongeren, want die zijn vaak volledig gewend om in CoP's samen te werken, hoewel zij niet bekend zijn met dit begrip.

Al met al was dit een zeer interessante bijeenkomst en ik vond het zeer jammer dat ik al eerder weg moest. Ik verwacht natuurlijk dat anderen hieronder de interesante items van het middagprogramma aanvullen.

[Dit verslag heb ik geschreven terwijl ik de gemeenteraadsvergadering bijwoon en luister naar Radio 1 vanwege de val van het kabinet, lang leve wireless internet!]